Na wystawie pokażemy reprodukcje fotografii z kartotek policyjnych 20-lecia międzywojennego, ze zbiorów Jacka Dehnela. Właściciel kolekcji odnalazł je przypadkiem i zakupił na popularnym portalu aukcyjnym. Próby znalezienia odpowiedzi na pytanie, kim są bezimienne twarze, zainspirowały Dehnela do poszukiwań w przedwojennym czasopiśmie „Tajny Detektyw”, wychodzącym w latach 1931-33.

Plonem poszukiwań było wydanie publikacji Nowy Tajny Detektyw, czyli 64-stronicowej książki w formie gazety i stworzenie szerzej zakrojonego „Projektu Tajny Detektyw”. Projekt ma charakter interdyscyplinarny, jest twórczą interpretacją życia retro-półświatka. Jego częścią jest projekt muzyczny i zespół „Tajny”, który w jazzowych rytmach wprowadza w klimat retro-kryminalnej Warszawy. Piosenki utrzymane w lirycznym nastroju, bez zbędnego patosu przedstawiają świat ludzkich rozterek, życie polityków, biznesmenów i artystów, których ścieżki krzyżują się w salonie i… na sali rozpraw. Równolegle do wielkiego świata, istnieje też mały światek przestępczy i choć obie sfery żyją niezależnie, to jednak spotykają się w historiach prasowych skandali. Zło, występek, ale przede wszystkim ich motywy i nieproste uwikłania społeczne intrygują twórców projektu. 

Ukazanie na fotografiach „zwierciadeł przeżyć”, jakimi są ludzkie twarze, może skłaniać do zastanowienia się nad zmiennością relacji przestępca – ofiara. Poczujmy się więc przez chwilę jak Nowi Tajni Detektywi!