Wanda Polakowska-Szczawińska nie urodziła się w Radomiu, lecz jako dziecko przeprowadziła się wraz z rodziną do tego miasta i właśnie je wspominała najserdeczniej. Tutaj skończyła żeńskie oddziały przy Liceum im. Tytusa Chałubińskiego, tutaj przeżyła pierwszą miłość i wyszła za mąż za Mieczysława Szczawińskiego, syna prezydenta Radomia w latach 1934-1938. Wojna pokierowała jej losem, jak kierowała losami wielu - niezależnie od ich woli. Aresztowana przez Gestapo, okrutnie torturowana, następnie osadzona w kobiecym obozie koncentracyjnym w Ravensbrück, nie powróciła już do kraju. Pozostała na emigracji, najpierw w Szwecji następnie w Kanadzie. Do Radomia, gdzie pozostała jej rodzina, przyjeżdżała okazjonalnie. Pamiętała o nim również w swej ostatniej woli. Zgodnie z testamentem jej siostra ufundowała sprzęt medyczny dla szpitala przy ul. Tochtermana, wspomogła kościół św. Wacława oraz spowodowała nazwanie jednej z ulic miasta imieniem prezydenta Romana Szczawińskiego. Wiele miejsca w jej życiu zajmowała praca społeczna (m.in. po ogłoszeniu stanu wojennego była sekretarzem i skarbnikiem Komitetu „Pomoc Polsce. Żywność i Leki”). Próbowała również spisywać swoje wspomnienia z okresu okupacji. Tak powstało 8 opowiadań, a te stały się zalążkiem omawianej publikacji, na która złożyły się też listy do przyjaciół, artykuły, które opublikowała na łamach „Wiadomości” londyńskich oraz fragmenty pamiętnika i wiersze. Drugą część stanowią informacje o Wandzie Polakowskiej-Szczawińskiej – przede wszystkim wspomnienia jej przyjaciół. Całość wzbogaca kalendarium życia, bibliografia oraz fotografie pochodzące ze zbiorów rodziny i przyjaciół.

•

Wanda Polakowska-Szczawińska. Red. Anna Skubisz-[Szymanowska]; wybór i oprac. Maria Kaczmarska i in. Radom: MBP, 2005. – 280 s., il., oprawa miękka

Cena: 20 zł
Jak kupić?